Hashimoto jest chorobą coraz częściej występującą u ludzi w różnych grupach wiekowych. Objawia się szeregiem przypadłości, mocno rozstrajając nasz organizm.
Tarczyca, bo od niej należy zacząć, jest nieparzystym gruczołem wydzielania wewnętrznego.
Wytwarza ona hormony:
– trójjodotyroninę (T3),
– tyroksynę (T4),
– kalcytoninę,
wpływając znacząco na metabolizm i gospodarkę wapniowo-fosforową organizmu.
Umiejscowiona jest w przednio-dolnej części szyi. Jej budowa to dwa płaty boczne połączone wąską cieśnią (węziną). Czasami występuje także trzeci płat – piramidowy.
Boczne płaty sięgają:
– ku górze – do połowy wysokości chrząstki tarczowatej krtani,
– ku dołowi – piąta chrząstka tchawicy,
– bocznie – pęczek naczyniowo-nerwowy szyjny,
– ku tyłowi – powięź przedkręgowa.
Hormony tarczycy są bardzo istotne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Istotnym składnikiem hormonów jest jod przyswajany z pokarmem i wodą. Z jodu i aminokwasów tarczyca wytwarza trójjodotyroninę,kalcytoninę i tyroksynę. Hormony te w miarę zapotrzebowania są wydzielane do organizmu.
Stymulują rozwój i wzrost organizmu, wzmagają procesy przemiany materii i energii, oraz mają znaczenie dla rozwoju ośrodkowego układu nerwowego. Obniżenie ich działania hamuje psychiczne i fizyczne procesy zachodzące w organizmie, powoduje ospałość, wrodzony zespół niedoboru jodu. Wzmocnienie ich działania może wywołać chorobę Gravesa-Basedowa.
Choroby zaburzeń tarczycy:
– niedoczynność tarczycy,
– nadczynność tarczycy,
– zapalenia tarczycy,
– rak tarczycy.
Niedoczynność tarczycy polega na niedoborze hormonów tarczycy. Może być pierwotna, czyli wynikać z patologii samej tarczycy, oraz wtórna lub trzeciorzędowa. Niedoczynność wtórna zależna jest od upośledzonej czynności przedniego płata przysadki. Trzeciorzędowa zaś zależna jest od upośledzenia czynności podwzgórza. Upośledzenie to charakteryzujące się obniżonym lub prawidłowym poziomem TSH.
W pierwotnej niedoczynności tarczycy poziom TSH jest zazwyczaj podwyższony, ponieważ stara się stymulować niewydolną tarczycę. Najczęściej występującą u kobiet postacią niedoczynności tarczycy jest choroba Hashimoto, czyli choroba na tle autoimmunologicznym. Przyczyną niedoczynności są więc przeciwciała skierowane przeciwko komórkom tarczycy.
Hashimoto jest przewlekłym limfocytowym zapaleniem tarczycy, o podłożu autoimmunologicznym. Normalnie nasz układ immunologiczny chroni nas przed różnymi rodzajami zakażeń. W tej sytuacji natomiast układ immunologiczny zostaje nieprawidłowo pobudzony i w rezultacie powstają przeciwciała przeciwko własnej tarczycy. Choroba ta w większości przypadków dopada kobiety.
Często też występuje u osób chorujących już na inne choroby autoimmunologiczne jak :
– celiakia;
– reumatoidalne zapalenie stawów;
– wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
– cukrzyca typu 1;
– bielactwo.
Objawami choroby Hashimoto są:
– zmęczenie/senność,
– ciągłe uczucie zimna,
– zaburzenia pamięci,
– depresja,
– zaparcia,
– zwiększenie masy ciała,
– zaburzenia miesiączkowania, niepłodność,
– w badaniach laboratoryjnych stwierdza się zwiększone stężenie cholesterolu i niedokrwistość,
– spowolnienie czynności serca,
– nadciśnienie tętnicze,
– sucha, łuszcząca się, blada skóra,
– suche włosy.
Im dłużej trwa choroba i im bardziej jest nasilona, tym głębsze są towarzyszące jej objawy. Skutki naprawdę ciężkiej niedoczynności tarczycy mogą obejmować choroby serca, niepłodność, a nawet śpiączkę. Można jednak przez bardzo długi okres czasu nie zauważać u siebie żadnych niepokojących objawów, a organizm powoli zostaje wyniszczany.
W jaki sposób rozpoznać chorobę Hashimoto?
1. Wykonanie badań hormonalnych. TSH, FT3,FT4. Jawną niedoczynność tarczycy rozpoznaje się, jeśli zwiększonemu stężeniu TSH towarzyszy zmniejszone stężenie FT4. Utajoną zaś rozpoznaje się, gdy zwiększonemu stężeniu TSH towarzyszy prawidłowe stężenie FT4.
2. USG tarczycy. Stwierdza się zmniejszenie, lub zwiększenie tarczycy i/lub zmniejszoną jej echogeniczność.
3. Oznaczenie stężenia przeciwciał przeciwtarczycowych w surowicy- zwiększone stężenie anty-TPO jest charakterystyczne dla choroby Hashimoto.
Jak leczyć Hashimoto?
Leczy się ją głównie farmakologicznie. Stosuje się Lewotyroksynę.
Lek ten trzeba przyjmować regularnie, najlepiej o tej samej porze, przeważnie rano, koniecznie na czczo, około 30–60 minut przed posiłkiem. Lekarz ustala dawkę początkową leku indywidualnie w przypadku każdego pacjenta, w zależności od stopnia niedoczynności tarczycy , oraz współistniejących już chorób. Następnie przeprowadza się kontrolne oznaczenie stężenia TSH i na podstawie jego wyniku modyfikuje dawkę leku.
Jak żyć z Hashimoto?
Niestety jest to choroba którą leczy się przez całe życie. Przyjmowanie leków nie daje całkowitego wyleczenia jedynie zalecza chorobę. Trzeba jednak pamiętać, że przy odpowiednio dobranej dawce, oraz regularnych badaniach żyje się z Hashimoto normalnie.
